Zatrzymanie i postój

Zatrzymanie pojazdu jest to unieruchomienie pojazdu trwające nie dłużej niż jedną minutę, jeżeli nie wynika to z warunków lub przepisów ruchu drogowego; zatrzymaniem jest również każde unieruchomienie pojazdu wynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego.

■ Postój pojazdu jest to unieruchomienie pojazdu nie wynikające z warunków lub przepisów ruchu drogowego trwające dłużej niż jedną minutę.

■ Zatrzymanie i postój pojazdu są dozwolone tylko w miejscach i warunkach, w których pojazd jest z dostatecznej odległości widoczny dla innych kierujących i nie powoduje zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienia.

■ Pojazdy w czasie zatrzymania i postoju powinny być ustawiane przy krawędzi jezdni lub w specjalnie wyznaczonych miejscach znajdujących się poza jezdnią, jak np. w zatokach i na parkingach.

■ W czasie postoju na drodze poza obszarem zabudowanym pojazdy, o ile to jest tylko możliwe, powinny znajdować się poza jezdnią.

■ Zamiar zjechania do krawędzi jezdni w celu zatrzymania pojazdu powinien być wcześniej sygnalizowany. Pojazdy w czasie zatrzymania i postoju na jezdni powinny być ustawione równolegle do jej krawędzi, chyba że znaki na drodze wskazują inny sposób ustawienia pojazdu.

■ Zatrzymanie pojazdów jest zabronione we wszystkich miejscach, w których stanowiłoby to niebezpieczeństwo lub przeszkodę w ruchu, a w szczególności:

► na przejazdach kolejowych i tramwajowych oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu;

► na skrzyżowaniach dróg i nie bliżej niż 10 m od skrzyżowania zarówno przed, jak i za;

► na przejściach dla pieszych i na przejazdach dla rowerzystów oraz w odległości mniejszej niż 10 m przed tymi przejściami i przejazdami; na drogach dwukierunkowych o dwóch pasach ruchu zakaz ten obowiązuje także za tymi przejściami i przejazdami; samochody osobowe i motocykle mogą się zatrzymać w odległości nie mniejszej niż 5 m;

► w tunelach, na mostach i wiaduktach;

► na jezdni wzdłuż linii ciągłej oraz w pobliżu jej punktów krańcowych, jeżeli zmusiłoby to innych kierujących pojazdami wielośladowymi do najeżdżania na tę linię;

► na jezdni obok linii przerywanej wyznaczającej krawędź jezdni oraz na jezdni i na poboczu wzdłuż linii ciągłej wyznaczającej krawędź jezdni; w odległości mniejszej niż 10 m od przedniej strony znaku lub sygnału drogowego, jeżeli zostałyby one zasłonięte przez pojazd; przy lewej krawędzi jezdni, z wyjątkiem zatrzymania lub postoju pojazdu na obszarze zabudowanym na drodze jednokierunkowej lub na jezdni dwukierunkowej o małym ruchu; w odległości mniejszej niż 15 m od słupka lub tablicy oznaczającej przystanek komunikacji publicznej, a na przystanku z zatoką na całej długości zatoki; w odległości mniejszej niż 15 m od punktów krańcowych wysepki, jeżeli jezdnia z prawej jej strony ma tylko jeden pas ruchu; na autostradach z wyjątkiem miejsc do tego przeznaczonych.

■ Niezależnie od powyższych miejsc nie należy się również zatrzymywać w innych miejscach, w których zatrzymanie powodowałoby zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego lub jego utrudnienie, a mianowicie:

w miejscach o ograniczonej widoczności, a zwłaszcza na. wierzchołkach wzniesień i w ich pobliżu oraz na zakrętach oznaczonych znakami ostrzegawczymi;

na jezdni obok stojącego na niej pojazdu oraz z dala od jej krawędzi;

na zwężeniu jezdni,

naprzeciw stojącego po przeciwnej stronie jezdni pojazdu, jeżeli utrudnić to może ruch innych pojazdów.

Poza wymienionymi miejscami, gdzie zabronione jest zarówno zatrzymanie, jak i postój pojazdu, przepisy zabraniają postoju (parkowania) w miejscach utrudniających wjazd lub wyjazd (wejście, wyjście), a w szczególności przed wjazdami do bram, garaży, parkingów i wnęk postojowych, w miejscach utrudniających dostęp do innego prawidłowo zaparkowanego pojazdu lub wyjazd tego pojazdu oraz przed i za przejazdem kolejowym po obu stronach drogi na odcinku od przejazdu kolejowego do słupka wskaźnikowego z jedną kreską. Wolno jest natomiast w tych miejscach zatrzymać się, gdyż kierowca znajduje się w pojeździe i w każdej chwili, gdy zachodzi konieczność (np. ktoś chce wyjechać z bramy) może odjechać z tego miejsca.

■ Przepisy zezwalają na zatrzymanie się i postój pojazdów samochodowych na chodnikach kołami jednego boku lub przedniej osi, pod warunkiem, że:

dopuszczalna masa całkowita pojazdu samochodowego nie przekracza 2,5 t, na danym odcinku jezdni nie obowiązuje zakaz zatrzymywania się lub zakaz postoju,

szerokość chodnika pozostawionego dla pieszych jest taka, że nie utrudnia im ruchu i jest nie mniejsza niż 1,5 m, pojazd umieszczony przednią osią na chodniku nie tamuje ruchu pojazdów na jezdni.

■ Zatrzymanie i postój na chodniku przy krawędzi jezdni całych samochodów osobowych i motocykli jest dozwolone pod warunkiem, że szerokość chodnika pozostawionego dla pieszych jest taka, że nie utrudnia im ruchu i jest nie mniejsza niż 1,5 m.

Inne pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 2,5 t mogą być umieszczone w całości na chodniku tylko w miejscach wyznaczonych na postój znakami drogowymi i to w sposób przedstawiony na tych znakach, np. równolegle, prostopadle lub skośnie do jezdni.

■ Pozostawiając pojazd na postoju należy pamiętać o zabezpieczeniu go przed możliwością ruszenia go z miejsca lub uruchomienia silnika przez niepowołane osoby.

Po dojechaniu do krawędzi jezdni lub na oznaczone miejsce postoju należy zatem:

wyłączyć zapłon, tj. zatrzymać (zgasić) silnik i wyjąć kluczyk zapłonowy ze stacyjki,

włączyć pierwszy lub wsteczny bieg,

zaciągnąć hamulec awaryjny lub postojowy (tylko w lecie), pozamykać okna i drzwi od wewnątrz przez ich zablokowanie oraz po wyjściu zamknąć drzwi wejściowe kluczykiem.

■ Pozostawiając pojazd w miejscu niedostatecznie oświetlonym nalepy włączyć światła postojowe lub jeżeli ich nie ma, to światła pozycyjne.

■ W razie postoju pojazdu silnikowego lub przyczepy z powodu uszkodzenia lub wypadku obowiązkiem kierowcy jest sygnalizować obecność pojazdu na jezdni przez cały czas tego postoju. Sygnalizowanie postoju uszkodzonego pojazdu odbywa się w sposób następujący:

na autostradzie i drodze przeznaczonej tylko dla pojazdów samochodowych przez włączenie świateł awaryjnych pojazdu lub świateł pozycyjnych (jeżeli pojazd nie ma świateł awaryjnych) oraz przez umieszczenie ostrzegawczego trójkąta odblaskowego w odległości 100 m za pojazdem; trójkąt ten powinien być ustawiony na jezdni lub poboczu, odpowiednio do miejsca unieruchomienia pojazdu;

na drogach twardych położonych poza obszarem zabudowanym przez włączenie świateł awaryjnych lub świateł pozycyjnych, jeżeli nie ma świateł awaryjnych oraz umieszczenie ostrzegawczego trójkąta awaryjnego w odległości 30-50 m za pojazdem; sygnalizowanie to jest niezbędne w razie postoju na jezdni, a na poboczu wtedy, gdy pojazd jest niewidoczny z dostatecznej odległości;

na obszarze zabudowanym przez włączenie świateł awaryjnych lub ewentualnie świateł pozycyjnych oraz umieszczenie za pojazdem lub na pojeździe (na wysokości do 1 m) ostrzegawczego trójkąta odblaskowego; sygnalizowanie to jest bezwzględnie potrzebne w razie postoju na jezdni w miejscu, w którym zatrzymywanie jest zabronione.

■ W razie pozostawienia na drodze pojazdu, którego stan wskazuje na to, że nie jest on używany, albo pojazdu bez tablic rejestracyjnych pojazd ten może być usunięty z drogi na koszt właściciela. Usunięcie pojazdu z drogi na koszt właściciela może nastąpić również wtedy, gdy istnieje

konieczność usunięcia pojazdu pozostawionego w miejscu, gdzie jest to zabronione, utrudnia przejezdność drogi lub w inny sposób zagraża bezpieczeństwu ruchu drogowego.